Tuja zwana inaczej żywotnikiem jest jedną z najbardziej popularnych roślin w polskich ogrodach. Nic w tym dziwnego, dlatego że posiada ona wiele zalet praktycznych i wizualnych. Ma żywy zielony kolor przez wszystkie dni w roku, jest stosunkowo prosta w uprawie, łatwo dostępna, tania i szybko rośnie. Niestety często zdarza się, że pomimo starannej pielęgnacji, tuja podsycha, a jej korona staje się żółta lub brązowa. Dlaczego tak się dzieje? Co należy robić w takiej sytuacji?
Niewłaściwy rodzaj gleby i jej nawożenie
Tuje w ogrodzie najlepiej rosną na lekko kwaśnych glebach. Idealne będzie podłoże o pH 5,5-6,5. Zbyt wysoka kwasowość ziemi wraz z dużą ilością wapnia może być przyczyną niedoboru żelaza. Objawia się ona żółknięciem najmłodszych pędów. Z kolei wysokie pH, czyli gleba zasadowa może być przyczyną utrudnionego pobierania magnezu przez korzenie rośliny, co skutkuje żółknięciem i usychaniem najstarszych pędów tuji. W tym wypadku pierwszorzędną czynnością będzie przywrócenie glebie odpowiedniego pH, a w dalszym etapie jej prawidłowe nawożenie nawozami wieloskładnikowymi. Należy pamiętać, że nadmiar nawozów również może być powodem usychania tuji, poprzez zaburzenie produkcji chlorofilu w łuskach rośliny. Ponadto zbyt duże stężenie nawozów utrudnia roślinie prawidłowe pobieranie składników mineralnych i wody z gleby.
Nieprawidłowe nawodnienie
Tuje to rośliny iglaste, jednak charakteryzują je spore wymagania odnośnie do prawidłowego nawodnienie gleby. Mała ilość dostępnej wody w glebie jest często powodem usychania gałązek żywotnika, a w skrajnych przypadkach nawet całej rośliny. Najczęściej do usychania tuji dochodzi wczesną wiosną, bądź w trakcie gorącego i upalnego lata. Rośliny iglaste na zimę nie przechodzą w stan spoczynku. Kiedy zimą temperatura oscyluje w granicach 0°C, u iglaków rusza proces transpiracji, czyli czynnego pobierania wody. Korzenie rośliny jednak mają ograniczone możliwości pobierania wody z gleby, gdyż często bywa ona zamarznięta. Dodatkowo porywisty i mroźny wiatr skutecznie wysusza gałązki roślin, przyczyniając się do ich podsychania. Aby zapobiegać usychaniu rośliny wczesną wiosną, należy obficie podlewać ją w okresie jesiennym tak, aby tuja zmagazynowała, jak największą ilość wody przed pierwszymi przymrozkami.
W trakcie upalnych dni tuje należy podlewać regularnie, odpowiednią ilością wody, która zależna jest od rodzaju krzewu, i stopnia zacienienia oraz rodzaju gleby, na której się znajduje. Na przykład dwumetrowa tuja szmaragd, w lecie, wymaga jednego wiadra wody tygodniowo. Dobrym pomysłem zapobiegającym szybkiemu usychaniu tuji jest ściółkowanie gleby korą sosnową.
Choroby grzybicze
Jednym z poważniejszych powodów usychania tuji są choroby grzybicze. Fytofrytoza atakująca roślinę powoduje żółknięcie i brązowienie najniższych pędów iglaka. Takie gałązki zamierają. Objawy pojawiają się najczęściej w lipcu i w sierpniu. Opieńkowa zgnilizna korzeni prowadzi do matowienia i żółknienia pędów tuji, które tracą swój blask i połysk łusek. Kora pnia brązowieje, następnie obumiera i pęka, odsłaniając drewno. Zamieranie pędów to najczęstsza infekcja żywotników. Żółknięcie wierzchołków gałązek powoduje ich szybkie obumieranie. Infekcja ta rozprzestrzenia się na całą powierzchnię rośliny. Aby zapobiegać chorobom grzybowym tuji, należy zapobiegać ich nadmiernemu przelewaniu i zapewnić im optymalne warunki rozwoju. Dodatkowe nawożenie w okresie choroby rośliny może dodatkowo ją osłabić. Do zwalczania infekcji grzybiczych iglaków najlepiej używać specjalistycznych preparatów do tego przeznaczonych.
Zielony żywopłot z tuji lub pojedyncze egzemplarze zdobiące rabaty, sprawiają, że przydomowy ogród nabiera soczystych barw i cieszy oko przez cały rok. Prawidłowa wiedza na temat pielęgnacji tuji warunkuje ich prawidłowy wzrost i rozwój.